บทที่ 65 รัก

“ณิช สั่งอาหารสองสามอย่างมาให้หน่อยสิ หิว”

และเมื่ออาหารไทยง่าย ๆ ขึ้นมาเสิร์ฟถึงที่ คนหิวก็ไม่ลืมที่จะมีคำสั่งให้อีกคนเข้าไปนั่งด้วยกันในห้อง โดยไม่สนใจจะถามสักคำว่า เลขาของเขาได้รับประทานอาหารแล้วหรือยัง

ณิชชาวางมือลงบนโต๊ะข้างจานข้าวของตัวเอง ทั้งที่กินไปได้ไม่ถึงครึ่ง คนข้าง ๆ มองกิริยานั้...